ยุติ ๑ หมายถึง [ยุดติ] ก. ชอบ, ถูกต้อง. (ป. ยุตฺติ; ส. ยุกฺติ).
น. ความเที่ยงธรรม, ความชอบธรรม, ความชอบด้วยเหตุผล,เช่น ศาลย่อมทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม; ชื่อกระทรวงที่มีอํานาจหน้าที่เกี่ยวกับการศาลยุติธรรม แต่ไม่รวมถึงการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี. ว. เที่ยงธรรม, ไม่เอนเอียงเข้าข้างใดข้างหนึ่ง, ชอบด้วยเหตุผล, เช่นราคายุติธรรม กรรมการตัดสินอย่างยุติธรรม.
[ยุดติ] ก. ตกลง, จบ, เลิก, เช่น เรื่องนี้ยุติแล้ว ไม่ต้องพิจารณาอีกต่อไป.
[ยุดทะ] น. สงคราม, การรบพุ่ง. (ป., ส.).
[ยุดทะ] น. สงคราม, การรบพุ่ง. (ป., ส.).
น. การรบ, การทําสงคราม.
น. สงครามทางเรือ เช่น ยุทธนาวีที่เกาะช้าง.
น. สิ่งของทั้งปวงที่มิใช่ยุทธภัณฑ์ แต่เป็นสิ่งเกื้อกูลต่อการรบ เช่น อาหาร ยา เคมีภัณฑ์ รวมถึงสัตว์พาหนะด้วย.